ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΑΓΩΓΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΜΙΣΘΙΟΥ ΛΟΓΩ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΛΗΞΗΣ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΣΗΣ

Ακόμη και μετά τη λήξη της διάρκειας μιας μίσθωσης, απαιτείται συχνά, για να αποβληθεί από το μίσθιο ο μισθωτής, που δεν το αποδίδει οικειοθελώς, η έκδοση σχετικής δικαστικής απόφασης (εκτελεστής). Δεδομένης όμως της καθυστέρησης στην απονομή δικαιοσύνης και στις ειδικές διαδικασίες, όπως είναι οι μισθωτικές, τους εκμισθωτές απασχολεί το εύλογο ερώτημα αν μπορούν να ασκήσουν, παραδεκτά, αγωγή απόδοσης μισθίου, πριν ακόμη παρέλθει ο χρόνος λήξης αυτής και ενόψει της λήξης αυτής. Στόχος είναι να οπλιστεί ο εκμισθωτής με μια δικαστική απόφαση εκτελεστή, προκειμένου να μπορεί να αποβάλει το μισθωτή από το ακίνητό του, το συντομότερο δυνατόν μετά τη νόμιμη λήξη της διάρκειας της μίσθωσης.

Το άρθρο 69 παρ.1 εδ. α’ και παρ.2 εδ. α’ ορίζει ότι: «Επιτρέπεται να ζητηθεί δικαστική προστασία και αν η παροχή που δεν εξαρτάται από αντιπαροχή συνδέεται με την επέλευση χρονικού σημείου, προτού επέλθει το χρονικό αυτό σημείο. Στην περίπτωση του εδαφ. α’ της προηγούμενης παραγράφου, ο εναγόμενος καταδικάζεται να καταβάλει τα χρήματα ή να παραδώσει το πράγμα μόλις επέλθει το χρονικό σημείο».

Σύμφωνα με την πάγια πλέον νομολογία, κατά τη διάταξη του άρθ. 69 παρ 1 εδ. α’ και 2 εδ. α’ KΠολΔ, η οποία εφαρμόζεται και επί των μισθώσεων στις περιπτώσεις απόδοσης του μισθίου για οποιαδήποτε αιτία , συγχωρείται η έγερση αγωγής για παροχή, που δεν εξαρτάται από αντιπαροχή και συνδέεται με την επέλευση χρονικού σημείου, προτού επέλθει το χρονικό αυτό σημείο, οπότε ο εναγόμενος καταδικάζεται να παραδώσει το πράγμα μόλις επέλθει το χρονικό σημείο. Επομένως, όταν η μίσθωση λήγει λόγω συμπλήρωσης του νομίμου χρόνου αυτής, επιτρέπεται η από τον εκμισθωτή άσκηση της αγωγής απόδοσης του μισθίου και πριν τη συμπλήρωση του ως άνω χρόνου, το δικαστήριο όμως θα διατάξει την απόδοση του μισθίου μετά τη συμπλήρωσή του.[1]

Συνεπώς είναι παραδεκτή η άσκηση αγωγής απόδοσης μισθίου πριν από την λήξη της μίσθωσης. Και δεν είναι καν αναγκαίο ο εκμισθωτής να επικαλεστεί και να αποδείξει βάσιμο φόβο για τη μη απόδοση του μισθίου, όταν λήξει η μίσθωση, «καθόσον δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση αυτή το εδαφ. στ’ της παρ. 1 του άρθρου 69 KΠολΔ αλλά το εδαφ. α΄ της ίδιας παραγράφου και το έννομο συμφέρον του εκμισθωτή, συνιστάμενο στην απόκτηση εκτελεστού τίτλου πριν από τη λήξη της μίσθωσης, ώστε να επιτύχει την απόδοση του μισθίου κατά τη λήξη της, είναι πρόδηλο»[2].

[1]  βλ. ΑΠ 326-7/1996 ΕλλΔνη 37. 1598, ΑΠ 388/1997 ΕλλΔνη 38. 1821, αλλά και υπ’ αριθμόν 4920/2004 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, 52/2011 του Εφετείου Πατρών, 2923/2009 του Εφετείου Αθηνών, 738/2008 του Εφετείου Πατρών, 119/2007 του Εφετείου Δωδεκανήσου και 291/2004 του Εφετείου Δωδεκανήσου

[2] Υπ’ αριθ. 119/2007 απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου