ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΕΝΑ E-SHOP

Η δημιουργία ηλεκτρονικού καταστήματος (e-shop) αποτελεί εδώ και χρόνια το επόμενο σύγχρονο μοντέλο επιχειρηματικότητας. Εν μέσω πανδημίας, αναδείχθηκε, ενίοτε, ως το μοναδικό και σίγουρα το πιο ασφαλές μέσο συνέχισης της δραστηριότητας πολλών επιχειρήσεων. Ωστόσο, για να προχωρήσει κανείς στην ίδρυση E-SHOP, θα πρέπει να γνωρίζει το νομικό πλαίσιο που διέπει ένα τέτοιο κατάστημα. Και ειδικότερα:

Οι συμβάσεις πώλησης (και παροχής υπηρεσιών), που συνάπτονται μέσω ενός ηλεκτρονικού καταστήματος, αποτελούν συμβάσεις συναπτόμενες εξ αποστάσεως, για τις οποίες ο νόμος προβλέπει ειδικές ρυθμίσεις¹. Κάποιοι όροι χρήσης για την παροχή υπηρεσιών ή προϊόντων εξ’ αποστάσεως, κανόνες, δηλαδή, που διέπουν την πώληση των προϊόντων και τις σχέσεις μεταξύ των μερών, επιβάλλονται σε κάθε ηλεκτρονικό κατάστημα, ώστε να προστατεύεται τόσο ο κάτοχος του e-shop όσο και ο χρήστης του. Ενδεικτικά, ο ιδιοκτήτης του ηλεκτρονικού καταστήματος υποχρεούται, πριν υποβάλλει ο καταναλωτής την παραγγελία του, να παρέχει στον τελευταίο, κατά τρόπο σαφή και σε απλή και κατανοητή γλώσσα, ενδεικτικώς, αναλυτικές και ακριβείς πληροφορίες για τα κύρια χαρακτηριστικά των αγαθών ή των υπηρεσιών, που παρέχει, τις πληροφορίες του καταστήματός του, τη συνολική τιμή των αγαθών ή υπηρεσιών, που παρέχει, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. και κάθε τυχόν άλλης επιβάρυνσης, τους τρόπους ασφαλούς πληρωμής, παράδοσης των προϊόντων ή εκτέλεσης των υπηρεσιών και φυσικά το χρόνο παράδοσης των αγαθών ή παροχής των υπηρεσιών. Οφείλει, επίσης, να υπενθυμίζει στον καταναλωτή την ευθύνη του πωλητή για πραγματικά ελαττώματα και έλλειψη συνομολογημένων ιδιοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 5 του νόμου για την προστασία των καταναλωτών και τα άρθρα 534 επ. του Αστικού Κώδικα.

Ιδιαιτέρως κρίσιμη είναι και η ενημέρωση του καταναλωτή για το επαχθέστερο για την επιχείρηση σενάριο, αυτό της υπαναχώρησής του. Ο καταναλωτής απαιτείται να ενημερώνεται για το δικαίωμα που διαθέτει να υπαναχωρήσει εντός 14 ημερολογιακών ημερών από την αγορά του προϊόντος και, μάλιστα, αναιτιολόγητα, χωρίς να χρειάζεται να επικαλεστεί κανέναν απολύτως λόγο και χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Αν ο πωλητής, παρά τη σχετική υποχρέωσή του, δεν ενημερώσει τον καταναλωτή ως προς το δικαίωμα υπαναχώρησης, η προθεσμία υπαναχώρησης λήγει 12 μήνες μετά το τέλος της αρχικής προθεσμίας υπαναχώρησης των 14 ημερών.

Σε περίπτωση υπαναχώρησης, ο πωλητής οφείλει να επιστρέψει κάθε ποσό που έλαβε από τον καταναλωτή χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση και οπωσδήποτε εντός 14 ημερολογιακών ημερών από τότε που ενημερώθηκε για την απόφαση του καταναλωτή να υπαναχωρήσει, χρησιμοποιώντας για την επιστροφή των χρημάτων τα ίδια μέσα πληρωμής με εκείνα που ο καταναλωτής χρησιμοποίησε για την αρχική συναλλαγή. Αντιστοίχως, ο καταναλωτής οφείλει να επιστρέψει το προϊόν χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση και, οπωσδήποτε, εντός 14 ημερολογιακών ημερών από τότε που δήλωσε στον πωλητή ότι υπαναχωρεί από την σύμβαση, οπότε και επιβαρύνεται με το άμεσο κόστος επιστροφής του προϊόντος, εκτός εάν ο πωλητής είχε συμφωνήσει να επιβαρυνθεί ο ίδιος με το εν λόγω κόστος ή αν παρέλειψε να ενημερώσει τον καταναλωτή ότι οφείλει ο ίδιος να επιβαρυνθεί με το συγκεκριμένο κόστος.

Οι πωλητές και οι πάροχοι υπηρεσιών, που συνάπτουν συμβάσεις ηλεκτρονικά, οφείλουν να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με τη δυνατότητα ηλεκτρονικής επίλυσης καταναλωτικών διαφορών μέσω της ειδικής πλατφόρμας Ηλεκτρονικής Επίλυσης Διαφορών (Η.Ε.Δ.), η οποία επιτρέπει τόσο σε Ευρωπαίους καταναλωτές όσο και σε εμπόρους που εδρεύουν στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να επιλύουν ηλεκτρονικά τις διαφορές, που ανακύπτουν από συμβάσεις πώλησης ή παροχής υπηρεσιών που συνάπτονται μέσω διαδικτύου. Οι πωλητές οφείλουν επιπλέον να παρέχουν μέσα από τις ιστοσελίδες τους ενεργό σύνδεσμο (hyperlink) προς την ανωτέρω πλατφόρμα με ευπρόσιτο τρόπο για τους καταναλωτές, όπως επίσης οφείλουν και να εμφανίζουν τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού τους ταχυδρομείου^2,3.

Παράλληλα, αναφορικά με τις τυπικές υποχρεώσεις του, κάθε πωλητής ή πάροχος υπηρεσιών, που εγγράφεται υποχρεωτικά στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ), οφείλει να καταχωρήσει την σχετική δραστηριότητα του ηλεκτρονικού του καταστήματος σε αυτό.

Ενόψει των ανωτέρω αλλά και των πολλών πρόσθετων απαιτήσεων που απαιτούνται από τη νομοθεσία (όπως η συμμόρφωση με το GDPR, η πολιτική απορρήτου και cookies κ.λπ.) κατά την δημιουργία ενός ηλεκτρονικού καταστήματος ο επιχειρηματίας οφείλει να απευθυνθεί σε εξειδικευμένους νομικούς συμβούλους για τη σύνταξη των όρων χρήσης του E-SHOP, σύμφωνα με τις ιδιομορφίες κάθε επιχείρησης αλλά και εν γένει την καθοδήγησή του στο διόλου απλό εγχείρημα ίδρυσης ηλεκτρονικού καταστήματος. Η απλή αντιγραφή όρων χρήσης από άλλες ιστοσελίδες ενέχει σοβαρούς κινδύνους! 

_____________________

1. Οι κύριες νομικές διατάξεις που εφαρμόζονται είναι ο Ν. 2251/1994 για την προστασία του καταναλωτή και το Π.Δ. 131/2003 που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2000/31/ΕΚ για το ηλεκτρονικό εμπόριο.
2.  Οδηγία 2013/11/ΕΕ, Κανονισμός 524/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, Κ.Υ.Α. 70330οικ./9.7.2015.
3. https://webgate.ec.europa.eu/odr/main/index.cfm?event=main.home.chooseLanguage

Οι επιχειρήσεις οφείλουν να γνωστοποιούν επίσης στο χρήστη και τη διεύθυνση του ιστοτόπου της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή που παρέχει πληροφορίες σχετικά με την Εξωδικαστική – Εναλλακτική επίλυση διαφορών (http://www.efpolis.gr/el/epanorthosi-askisi-dikaiomaton/79-exodikastiki-epilisi.html).