ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΜΙΣΘΩΣΕΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ

25 Ιουνίου, 2021

Με τον νόμο 4790/2021, που ψηφίστηκε την 31.3.2021, ορίστηκε (στο άρθρο 48) ότι η διάρκεια των συμβάσεων μίσθωσης κύριων καταλυμάτων, καθώς και ενοικιαζόμενων επιπλωμένων δωματίων – διαμερισμάτων, που υποδέχονται τουρίστες και παρέχουν σε αυτούς διαμονή και άλλες συναφείς προς τη διαμονή υπηρεσίες, όπως εστίαση, ψυχαγωγία, αναψυχή, άθληση, παρατείνεται για δύο (2) έτη από την ημερομηνία λήξης αυτών, εφόσον οι μισθώσεις αυτές βρίσκοντια σε ισχύ κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου. Προϋπόθεση για την ενεργοποίηση της εκ του νόμου παράτασης είναι η μονομερής δήλωση εκ μέρους του μισθωτή προς τον εκμισθωτή του ότι επιθυμεί την παράταση αυτή, εντός αποκλειστικής προθεσμίας έξι (6) μηνών από τη δημοσίευση του νόμου. Φυσικά κατά την ημερομηνία υποβολής της συγκεκριμένης δήλωσης του μισθωτή, θα πρέπει ο τελευταίος να είναι ενήμερος ως προς την υποχρέωσή του καταβολής των ληξιπρόθεσμων μισθωμάτων.

Για τις περιπτώσεις, που η αρχική μίσθωση δεν περιέχει ειδική πρόβλεψη για το ύψος του μισθώματος, σε περίπτωση παράτασης της συμβατικής διάρκειάς της για οποιονδήποτε λόγο (ακόμα και εκ του νόμου, όπως εν προκειμένω), ο νομοθέτης έχει προβλέψει ότι η αναπροσαρμογή του μισθώματος για κάθε έτος παράτασης της μίσθωσης, βάσει της ανωτέρω διάταξης, και μέχρι τη λήξη αυτής θα ισούται με το 75% του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Η αναπροσαρμογή αυτή δεν μπορεί να ξεπεράσει το 4% και, σε περίπτωση αρνητικού πληθωρισμού, θα ανέρχεται σε ένα τοις εκατό (1%).

Η εν λόγω ρύθμιση αποβλέπει σαφώς στην στήριξη των τουριστικών επιχειρήσεων που φιλοξενούν τουρίστες, λόγω της πανδημίας του COVID 19, αφού επιδιώκει να αντισταθμίσει τις δύο τουριστικές χρονιές, που «χάθηκαν» λόγω των περιορισμών στις μετακινήσεις. Ωστόσο, αναμένεται να υποστεί σημαντικές κριτικές από τους εκμισθωτές παρόμοιων καταλυμάτων (ιδιοκτήτες ή και αρχικούς μισθωτές με δικαίωμα υπομίσθωσης). Και μάλλον όχι άδικα, αφού ενδέχεται να πλήξει σημαντικά τον επιχειρηματικό σχεδιασμό αυτών, προκαλώντας τους και σημαντική οικονομική ζημία, ιδίως αν η διάρκεια της υφιστάμενης μίσθωσης έληγε στο εγγύς μέλλον. Το μυαλό μας πάει στις εξής περιπτώσεις:

α) Ιδιοκτήτης ξενοδοχείου έχει προσυμφωνήσει την μετά τη λήξη της υφιστάμενης μίσθωσης μεταβίβαση της κυριότητας του ακινήτου του σε επιχειρηματία του τουρισμού, με σκοπό την άμεση εκμετάλλευσή του. Στην περίπτωση αυτή είναι πιθανό να ματαιωθεί η σκοπούμενη αγοραπωλησία – και μαζί και το κέρδος του ιδιοκτήτη – λόγω της εκ του νόμου παράτασης της υφιστάμενης μίσθωσης, χωρίς μάλιστα να ευθύνεται κανένα από τα εμπλεκόμενα στο προσύμφωνο μέρη, ούτως ώστε να μπορεί να αναζητηθεί οιαδήποτε αποζημίωση για τη ζημία, που πιθανότατα υφίστανται και τα δύο μέρη.

β) Ιδιοκτήτης Ξενοδοχείου, ή και μισθωτής με δικαίωμα υπομίσθωσης, έχει ήδη προσυμφωνήσει ότι θα παραχωρήσει τη χρήση του ακινήτου που κατέχει, δυνάμει μισθώσεως ή άλλης έννομης σχέσης, σε επιχειρηματία του τουρισμού, με κατά πολύ μεγαλύτερο κέρδος από αυτό που απολαμβάνει μέχρι τη στιγμή εκείνη, δυνάμει της υφιστάμενης μίσθωσης. Λόγω όμως της προκείμενης νομοθετικής ρύθμισης, η προσυμφωνημένη για συγκεκριμένη χρονική στιγμή μίσθωση ματαιώνεται, ή ακόμη και αναβάλλεται, με αποτέλεσμα να ζημιώνονται εν τέλει αμφότερα τα εμπλεκόμενα στην προσυμφωνημένη έννομη σχέση μέρη. Στην περίπτωση της ματαίωσης, είναι μάλιστα πιθανό, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου, που έχει υποσχεθεί τη νέα έννομη σχέση, να εναχθεί από τον αντισυμβαλλόμενό του για αθέτηση της συμφωνίας τους, αν είχε δεσμευτεί ρητώς και χωρίς επιφυλάξεις για την παραχώρηση της χρήσης του ακινήτου.

Δυστυχώς, ο νομοθέτης, για ακόμη μια φορά, δεν αφιέρωσε τον αναγκαίο χρόνο για να αναλύσει και προβλέψει τις συνέπειες, που η εν λόγω ρύθμιση θα έχει εν γένει στον επιχειρηματικό κόσμο και ειδικώς στους ιδιοκτήτες τέτοιων ακινήτων. Επέλεξε να αφαιρέσει το βάρος των συνεπειών της πανδημικής κρίσης από τους μισθωτές τουριστικών καταλυμάτων (αν υποθέσουμε ότι έτσι «θα σωθεί και για εκείνους η παρτίδα») και να το μεταθέσει στους αντισυμβαλλόμενούς τους και όλους όσους παραπλεύρως πλήττονται από την προκείμενη νομοθετική διάταξη.