Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ “ΤΡΙΤΟΥ” ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΑ 362- 363 Π.Κ. (Ολ.ΑΠ 3/2021)

Το κρίσιμο ερώτημα που έχει απασχολήσει και διχάσει τα τελευταία χρόνια τη θεωρία αλλά και τη νομολογία είναι “αν “τρίτος”, σύμφωνα με τα άρθρα 362-363 Π.Κ., μπορεί να είναι και κάθε δικαστικό πρόσωπο, το οποίο με οποιονδήποτε τρόπο λαμβάνει γνώση του δυσφημιστικού γεγονότος, έστω και κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, όπως και με κατάθεση δικογράφου, οπότε γνώση των ισχυρισμών που περιέχονται σ’ αυτό λαμβάνουν οι δικαστές, ο εισαγγελέας και οι υπάλληλοι της γραμματείας”.

Στο ερώτημα αυτό ακόμη και τα διαφορετικά ποινικά τμήματα του Α.Π. έχουν εκδόσει αντιφατικές αποφάσεις, όπως οι με αριθ. 487/2019 και 358/2019 αποφάσεις του Ε’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, η με αριθ. 688/2019 απόφαση του Ζ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, η με αριθ. 841/2019 απόφαση του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου κ.λπ.

Το θέμα παραπέμφθηκε ευλόγως στην Ολομέλεια του Α.Π. για να κριθεί οριστικά. Την 25η Φεβρουαρίου 2021, δημοσιεύτηκε η υπ’ αρ. 3/2021 απόφαση η οποία “αποφαίνεται, κατά πλειοψηφία, ότι: στην έννοια του “τρίτου”, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 362-363 ΠΚ, εφόσον δεν θεσπίζεται με αυτές οποιαδήποτε εξαίρεση ή διάκριση, περιλαμβάνεται οποιοδήποτε, πλην του δυσφημουμένου, φυσικό πρόσωπο ή αρχή, όπως οι δικαστές, οι εισαγγελείς, οι υπάλληλοι του δικαστηρίου, οι δικηγόροι, οι δικαστικοί επιμελητές, τα μέλη πειθαρχικών συμβουλίων, επιτροπών, ανεξάρτητων αρχών κ.λ.π., που έλαβαν γνώση με οποιονδήποτε τρόπο του δυσφημιστικού ισχυρισμού ή της διάδοσης, έστω και κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, αρκεί το γεγονός να είναι επιλήψιμο γι’ αυτόν, στον οποίο αποδίδεται. “

Συνεπώς, κατά το ανώτατο δικαστήριο, στην έννοια του “τρίτου” σύμφωνα με τα άρθρα 362-363 Π.Κ. περιλαμβάνεται οποιοδήποτε, πλην του δυσφημουμένου, φυσικό πρόσωπο ή αρχή, όπως οι δικαστές, οι εισαγγελείς, οι γραμματείς, οι δικαστικοί επιμελητές κ.λπ., που έλαβαν γνώση με οποιονδήποτε τρόπο του δυσφημιστικού ισχυρισμού ή της διάδοσης, έστω και κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους.